Hər gələn qonağa gen quçaq açan,
Mənim doğulduğum Darvaz kəndidir.
Nərgiz, bənövşəsi min ətir saçan,
Qoxusun aldığım Darvaz kəndidir.
Əzəldən mərd olub oğul-qızları,
Toy-düyünlə başlayıb payız ayları.
Baharda çağlayıb coşar çayları,
Dünyanın cənnəti Darvaz kəndidir.
Hanı toyçu Lətif, Hanı Kor Alı,
Toylar yaraşığı Mutu və Sarı.
Qayıdır yurdumun əzəlki halı,
Ərənlər diyarı Darvaz kəndidir.
Kəndin mərkəzində o “Tut ağacı”,
İllərdir tarixə baxır qıyqacı.
Keçmişdə çox görüb şirin, həm acı,
Şərəfim, vüqarım Darvaz kəndidir.
Dünyanın malını mənə versələr,
Məmləkət bəxş edib, məmnun etsələr,
Firdovsi, istəyin nədir desələr,
Yenə də deyərəm, Darvaz kəndidir.
