Yaxşı insanlar Tanrı çiçəkləridi, Lələ. Yaxşı insanlar Tanrının qoxladığı çiçəklərdir. Yaxşı insanları ətirli çiçək kimi qoparıb qoxlamaq Tanrının şakəri, bəlkə də ilahi dünyagörüşün qanunauyğunluğudu.

Dünyaya gələn insanların hamısı Allahın dəqiq bildiyi eyni missiya üçün doğulsalar da, heç də hamısı həmin missiyanı yerinə yetirmir, bəzən onlara ayrılan halal ömrün yanındanca ötüb keçirlər. bir qisim insanlar da var ki, onlar təmizliyin, halallığın, alicənablığın və mədəniliyin etalonu kimi, istər sağlığında, istərsə sonra sevilə-sevilə xatırlanır, xatırlana-xatırlana sevilir.

- Ulu Borçalının qoç-qocaman Darvaz oymağında “beşikdən məzaracan elm öyrənən”, öyrəndiklərini həvəslə başqalarına öyrədən, orta yaşlarından özünün ziyalı sözü və ağsaqqal mövqeyi ilə sayılıb-seçilən işıqlı adamlarından biri də düz bir il öncə haqqın dərgahına qovuşan Nəbi Namaz oğlu Çobanov idi. İnsan öləndə daha da dadlanır, sevimlənir, gözəlləşir deyirlər. Fəqət, mən Nəbi müəllimin ilk gördüyüm andan xatirimdən heç vaxt silinməyən nurlu üzünü, kəsərli sözünü, qayğılı və sevimli rəftarını dünya dağılsa da unudan deyiləm. bütün həyatını xalqının maariflənməsinə, onun tərəqqisinə həsr edən Nəbi müəllim heç vaxt insanlıq və yaxşılıq meyarlarından kənara çıxmamış, dilindən, əməlindən kimsəni incik salmamış, hansı vəzifəsində çalışmasından asılı olmayaraq həmişə halallığı hər şeydən üstün tutmuş, düzlük həyat prinsipli olmuşdur. Haqqı nahaqqa qurban verməmiş, xeyirxah əməlləri, ağsaqqal öyüd-nəsihətləri ilə minlərlə könüldə özünə yuva qurmuşdur. 

O, həm anatomik, həm də mənəvi xüsusiyyətlərinə görə, əgər təbiri caizsə, simmetrik bir adam idi; sözü əməlinə, əməli qamətinə, qaməti vüqarlı və doğma yurduna yaraşan o ağır taxtalı kişinin yürütdüyü fikirlər, qaldırdığı problemlər, türkçülük və islamçılıq haqqındakı  mükalimələri onlarla elmi əsərə mövzu ola bilərdi.

Nəbi Namaz oğlu 1926-cı ildə yaşı əsrləri ötən Darvaz kəndində anadan olmuşdur. Kənddəki yeddi illik məktəbi əla qiymətlərlə bitirib Başkeçid Pedaqoji Texnikumuna imtahansız qəbul olmuşdur.

1942-ci ildə texnikumu müvəffəqiyyətlə bitirib əmək fəaliyyətinə başlamışdır. Rayonun Babakişilər, Dəmirli, Yuxarı Güləvər, Aşağı Güləvər, Kibircik kəndlərində məktəb müdiri vəzifəsində çalışmış, Darvaz orta məktəbində müəllim işləmişdir. Müəllim işləməklə yanaşı təhsilini də davam etdirib. 1950-ci ildə A.S.Puşkin adına TDPİ-nin nəzdindəki Müəllimlər İnstitutunun Azərbaycan dili və ədəbiyyatı fakültəsini bitirib.

1971-1977-ci illərdə Darvaz kənd sovetinin sədri vəzifəsində çalışmışdır. Uzun illər Bolnisi rayon məhkəməsində xalq iclasçısı kimi fəaliyyət göstərmişdir. Dəfələrlə kənd və rayon sovetinə deputat seçilmiş, Borçalının ictimai həyatında yaxından iştirak etmişdir.   

Yurdunun adi günləri də, xeyir-şəri də bu ziyalı və mömin insanın ömründən təmassız ötüşməyib.

O, uşaqlıq xatirəmdə gözəl, nümunəvi müəllim, yeniyetməlik xatirəmdə ədalətli, insanpərvər kəndxuda (kənd soveti sədri), son bir neçə ildə isə dini fəlsəfi bilgilərini gecə-gündüz artırmaqla məşğul olan əməli-saleh, dili Quran ayəli, əli-üzü salavatlı mömin bir insan kimi qalmışdır.

Nəbi müəllimin övladları da atalarının tutduğu yolu davam etdirilər. Hamısı ali təhsilli və humanist peşəli. hazırda Bakıda yaşayan Səməd həkim Bolnisidə işlərkən şəfayəti, loğmanlığı ilə bütün Borçalıda bəlli idi. Musa neçə illərdir öz pedaqoq-jurnalistlik fəaliyyəti ilə üzdə olan ziyalılarımızdandır. Digərləri də eləcə...

Bu qısaca yazıya sonluq olaraq onu da söyləyim ki, aramızda xüsusi sıcaq münasibətlər olan müəllimim, ağsaqqalım Nəbi Namaz oğlunun simasında həm də yaxın bir dostumu itirdiyim üçün duyduğum hüzr və üzüntünü doğma kəndimə hər gəlişimdə yenidən yaşayacam və Tanrının qoparıb qoxuladığı çiçəklərə rəhmət deyəcəm.

Rafiq HÜMBƏT,

Borçalı qəzeti, 16 noyabr 1999.